بررسی تأثیر گروه های استخلافی بر پیوند هیدروژنی درون مولکولی در1-آریل-1،2-دی کربا-کلوزو-دودکابوران

کربوران به دلیل واحدهای سازنده برای سوپر مولکول¬ها وترکیبات زیست¬فعال مورد توجه می باشد. در میان ایزومرهای کربوران 1,2- (dicarba-closo-dodecaborane(12 خصوصیات شیمیائی بی¬مانندی دارد، هیدروژن مربوط به اکتا کربوران¬ها به دلیل کمبود الکترون از قفسه کربوران اسیدیته بالایی دارد و در نتیجه پتانسیل برای تشکیل پیوند هیدروژنی را دارا می باشد. نتایج اثر استخلافهای گوناگون روی مولکول مورد نظر توسط روش **b3lyp/6-311g روی ساختار بهینه شده، و بار اتمی، فاصله پیوند، انرژی مولکولی، ممان دو¬قطبی، فرکانس مولکولی و...گزارش گردیده است. طبق نتایج مشاهده شده، گروه¬های الکترون دهنده به دلیل افزایش دانسیته الکترونی روی اکسیژن، پیوند هیدروژنی قوی ایجاد می¬کنند، اما گروه-های الکترون کشنده به¬دلیل کاهش دانسیته الکترونی روی اتم اکسیژن یک پیوند ضعیفی ایجاد می¬کنند. نتایج دقیق¬تر و بهتر از اثر استخلاف¬های گوناگون بر قدرت پیوند هیدروژنی توسط نرم-افزار aim و آنالیز nbo انجام گردیده است، تمامی این محاسبات روی مولکول 1-آریل-1،2-دی¬کربا-کلوزو-دکابوران نیز انجام شده و نتایج با ساختار 1-آریل-1،2-دی¬کربا-کلوزو-دودکابوران مقایسه گردیده، تا اثر اندازه قفسه را نیز بر روی استحکام پیوند هیدروژنی بررسی کنیم.